Ocena użytkowników: 5 / 5
HORTENSJA (Hydrangea arborescens) i Chang Shan (Dichroa febrifuga). Chang Shan tłumaczy się jako “Constant Mountain" - Stała Góra.” Hortensja jest popularną rośliną ozdobną w wielu ogrodach. Korzenie i kłącza rośliny są używane jako lek na Zachodzie iw Azji do leczenia nerek, prostaty, ran i pęcherza. Roślina zwiększa wykorzystanie wapnia przez organizm, zmniejszając ryzyko kamieni nerkowych. Korzenie stają się również znane ze swojej zdolności do zwalczania chorób autoimmunologicznych.
W Chinach kolejna osobna roślina związana z hortensją, Dichroa febrifuga , jest również stosowana jako lek i jest znana z tego, że jest znakomitym ziołem do leczenia malarii. W Azji w różowe hortensje podarowane jako symbol miłości oznaczają „jesteś rytmem mojego serca” Stosuje się dwa gatunki hortensji jako leki: Xiu Qiu (Hortensja arborescens) i Chang Shan (Dichroa febrifuga).
Podobnie jak na Zachodzie, Xiu Qiu (Dichroa febrifuga) jest również stosowany w Chinach w leczeniu zaburzeń nerek, prostaty i pęcherza, ale Chang Shan (Dichroa febrifuga) jest znany z leczenia malarii..
Zioło to jest uważane za jedno z głównych dostępnych ziół przeciwmalarycznych. Składnik febrifuginy znaleziony w Chang Shan (Dichroa febrifuga) jest uważany za 100 razy silniejszy niż chinina.
Typowa dawka dla Chang Shan (Dichroa febrifuga) wynosi 3-9 gramów. Zazwyczaj jest gotowany w winie. W badaniu przeprowadzonym w 2003 r. W „Biotechnology and Biochemistry” stwierdzono, że ekstrakt z korzenia hortensji, Xiu Qiu (Hortensja arborescens), zawierał więcej mocy przeciwutleniającej w tkance wątroby niż ostropest plamisty i kurkuma w połączeniu. To dużo przeciwutleniaczy!
Hortensja jest badana pod kątem jej zdolności do leczenia chorób autoimmunologicznych. Jej składnik halofugion wykazuje rzadką zdolność do zakłócania patologii autoimmunologicznych, ale nie przez jednoczesne tłumienie układu odpornościowego w sposób, w jaki zwykle działają inne związki zakłócające autoimmunologię. Głównym wyzwaniem w leczeniu chorób autoimmunologicznych jest zapobieganie uszkodzeniu tkanek bez powodowania uogólnionej immunosupresji.
Hortensja jest badana pod kątem jej zdolności do leczenia chorób autoimmunologicznych. Jej składnik halofugion wykazuje rzadką zdolność do zakłócania patologii autoimmunologicznych, ale nie przez jednoczesne tłumienie układu odpornościowego w sposób, w jaki zwykle działają inne związki zakłócające autoimmunologię. Głównym wyzwaniem w leczeniu chorób autoimmunologicznych jest zapobieganie uszkodzeniu tkanek bez powodowania uogólnionej immunosupresji.
Limfocyty prozapalne Th17 są przyczyną silnych stanów zapalnych w chorobach autoimmunologicznych oraz chronicznych infekcjach takich jak np. borelioza z Lyme. Limfocyty Th17 nabywają bardzo szybko odporność na leki sterydowe (glikokortykosteroidy) wykorzystywane do leczenia chorób autoimmunologicznych, są w dużym stopniu odpowiedzialne za pogorszenie stanu chorego po ich odstawieniu.
Alkaloid febrifungin występujący w hortensji selektywnie hamuje limfocyty Th17 bez osłabiania pozostałych funkcji układu immunologicznego.
W Azji, różowe hortensje są symbolem miłości. Podarowane ukochanej osobie oznaczają : „jesteś rytmem mojego serca”